کچ لایت چیست؟
عکاسی هنری است که همواره در حال پیشرفت است. درست زمانی که فکر می کنید همه درس های لازم را آموخته اید، موردی جدید پیش می آید. یک تکنیک جدید، نکته یا حقه ای جدید و تعدادی تجهیزات که ارتقاء یافته اند. در مطلب امروز، نکات مهمی را در مورد برق چشم (کچ لایت – catchlight) مطرح خواهیم کرد.
با اینکه کچ لایت مورد خیلی تازه ای نیست، اما چیزی نیست که همه عکاسان (به ویژه اگر در ابتدای راه هستید) با آن آشنایی داشته باشند. در عین حال، بسیاری دیگر مدتهای زیادی است به جهت داشتن عکس های تاثیرگذارتر از برق چشم یا کچ لایت بهره می گیرند.
- کچ لایت چیست؟
کچ لایت (انگلیسی: Catch light) یک منبع نور است که در عکاسی برای ایجاد هاله نور یا نور بازتابی روی چشم در عکاسی پرتره به کار میرود. به کچ لایت نور چشم یا اوبیز هم میگویند که این اصطلاح از عکاسیهای مرل اوبرون هنرپیشه بریتانیایی گرفته شده که در عکسهایش این تکنیک عکاسی زیاد دیده میشود. میتوان گفت که کچ لایت در حقیقت نمونه تصنعی ایجاد شده توسط منابع نوری در عکاسی است که جایگزین نور اسپارک (نور منعکس شده از چشم) که زیبایی خاصی به عکسهای پرتره میبخشد. این تکنیک در انواع عکاسی پرتره استفاده میشود و میتواند توجه فردی که عکس را نگاه میکند به سمت چشم سوژه جلب کند تا دیگر عناصر عکس را نبیند.
کچ لایت ربطی به قرمزی چشم در عکاسی ندارد که توسط بازتاب نور در چشم سوژه ایجاد میشود. قرمزی چشم معمولاً در شبکیه چشم ایجاد میشود در صورتی که نور کچ لایت در قرنیه بازتاب داده میشود.
علت ایجاد کچ لایت جذابیت بخشیدن به عکسهای پرتره است چرا که عکاسان معتقدند چشمهای بدون کچ لایت و چشمهای بدون نور اصولاً بی روح هستند و جذابیت تصاویر پرتره به چشمهای زیباست.
منابع
کچ لایت، نور یا روشنایی ضعیفی است که در چشمان سوژه بازتاب می یابد که در واقع بازتاب یک سطح در چشم سوژه است. اساسا، این بازتاب از یک منبع نور خارجی نشات میگیرد. عکاسانی که از کچ لایت استفاده می کنند از اهمیت آن در ایجاد بُعد و عمق و جان بخشیدن به پرتره، آگاه هستند.
«چشمان، پنجره روح هر شخص هستند.»
اندازه و شکل کچ لایت بسته به نوع منبع نور، متغیر است. همچنین فاصله منبع نوری تا سوژه بر اندازه و شکل آن تاثیرگذار است. بنابراین، اگر رفلکتورتان بزرگ است، آن نیز باعث ایجاد یک کچ لایت بزرگ می شود. اگر از فلاش استفاده می کنید که معمولا کوچک است، یک کچ لایت کوچک ایجاد می کند.با اینکه عکاس به راحتی نمی تواند کچ لایت را کنترل کند، اما می توانید تکنیک هایی مانند تغییر مکان منبع نوری نسبت به سوژه را به کار گیرید.
- چگونه کچ لایت ثبت کنیم؟
تنظیم مکان کچ لایت در زاویه مناسب بهترین استراتژی برای ثبت آنهاست.
شما می توانید از یک ساعت برای تعیین بهترین موقعیت کچ لایت کمک بگیرید. چشمان سوژه را به عنوان یک ساعت عقربه ای در نظر بگیرید. بهترین حالت کچ لایت در ساعت 10 یا 12 این ساعت عقربه ای حاصل می شود. برخی اغلب منبع نور را بالای سر سوژه خود قرار می دهند. قانون خاصی برای این کار وجود ندارد، چرا که عکاسان معمولا بسته به ترجیح شخصی خودشان مکان آن را انتخاب می کنند. اما پیشنهادی که مطرح شد، برای خیلی ها جواب داده است.
در ادامه 8 نکته درباره استفاده موثرتر از کچ لایت آورده شده است:
1)سوژه را رو به منبع نور قرار دهید:
اولین و مهمترین نکته اینست که باید مطمئن شوید چهره سوژه به سمت منبع نور است، به ویژه چشمانش. اگر در داخل اتاق عکاسی می کنید، سوژه را به سمت پنجره یا در باز هدایت کنید. برای ایجاد سایه های مناسب، وی را در زاویه 45 درجه پنجره قرار دهید. سوژه نباید به هیچ وجه پشت به نور بایستد، چرا که علاوه بر ایجاد سایه های شدید، کچ لایت از بین خواهد رفت. پس همواره باید چهره سوژه به سمت منبع نور باشد.
2)از حرکت دادن سوژه برای پیدا کردن کچ لایت اجتناب کنید:
از سوژه نخواهید تا برای پیدا کردن کچ لایت، حرکت کند. به جای آن از نکته اول استفاده کنید.
سوژه شما منبع نور را حمل نمی کند، شما باید آن را پیدا کنید.
3)یک فضای باز سایه دار پیدا کنید:
اگر لازم است در فضای باز عکاسی کنید، یک فضای باز سایه دار پیدا کنید و عکستان را آنجا بگیرید. به دنبال منبع نوری بگردید و تعیین کنید که چه چیزی نقش فیلتر را بازی خواهد کرد. پیاده رو یا ساختمان، در گاراژ یا فنس. ابرها یا برف نیز می توانند به عنوان فیلتر عمل کنند. حتی زمانی که سوژه را در سایه قرار می دهید، دقت کنید که صورت سوژه به سمت نور باشد.
4)از رفلکتور استفاده کنید:
رفلکتور از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که کمک می کند نور به سمت چشمان مدل بازتاب داده شود. بنابراین، لازم است از آن استفاده کنید، به ویژه هنگامی که در فضای باز عکاسی می کنید. برخی عکاسان به رنگ لباسی که می پوشند نیز توجه می کنند چرا که در هنگام ثبت کچ لایت، رنگ ها هم می توانند به عنوان رفلکتور عمل کنند. به عنوان مثال رنگ سفید بازتاب دهنده یا رفلکتور خوبی است. اما مسلما شما علاقه ای ندارید که رنگ قرمز یا بنفش بر روی چشم یا پوست سوژه بازتاب پیدا کند؟ نه؟
5)به دنبال کچ لایت گِرد باشید:
علاوه بر شکل مربعی یا مستطیلی، کچ لایت های گرد یا دایره ای نیز وجود دارند. اگر می خواهید عکس هایتان هر چه بیشتر طبیعی به نظر برسند، از کچ لایت گِرد استفاده کنید.
6)کچ لایت با موقعیت پایین تر از ساعت 9 را فراموش کنید:
اگر می خواهید عکس های غیر طبیعی ایجاد نکنید، از کچ لایت های پایین تر از ساعت 9 و همچنین موقعیت ساعت 3 (اگر چشمان سوژه را ساعت عقربه ای فرض کنید) خودداری کنید. به طور طبیعی اگر خورشید پایین بوده و هوا تاریک است، کچ لایتی وجود نخواهد داشت. اگر یک کچ لایت هنگامی که خورشید در زیر افق قرار دارد ساخته شده باشد، طبیعی نیست.
7)از جادوی فوتوشاپ استفاده کنید:
از جادوی فوتوشاپ استفاده کنید تا کچ لایت های اضافی را حذف کنید. در برخی موارد ممکن است بیشتر از یک کچ لایت در چشم ایجاد شود. اما با توجه به اینکه می خواهیم عکسمان تا جای ممکن طبیعی باشد، نباید بیش از یک کچ لایت در یک چشم داشته باشید.
○در غیر اینصورت توجیح اینکه دو بازتاب مختلف از دو خورشید وجود دارد چیست؟
- به هر حال، به زبان ساده، کچ لایتی را انتخاب کنید که:
الف) طبیعی ترین حالت را دارد و
ب) تاثیرگذارترین است. بقیه را حذف کنید.
8)توازن را رعایت کنید:
در نهایت، توازن را رعایت کنید. اطمینان حاصل کنید که کچ لایت در چشم راست و چپ در یک زاویه قرار داشته باشد. اگر کچ لایت در چشم چپ در ساعت 2 قرار دارد، در چشم راست نیز باید در ساعت 2 باشد، نه ساعت 10 یا 12
اگر می خواهید به خوبی از کچ لایت ها در عکس های پرتره تان استفاده کنید، لازم است که تمرین زیادی داشته باشید و زمان زیادی را صرف آزمایش کنید. بهتر است نظاره گر خوبی باشید و همواره به کچ لایت ها توجه کنید. قبل از اینکه برای عکاسی بعدی تان برنامه ریزی کنید، زمانی را برای مشاهده و دقت اختصاص دهید.
به محض اینکه بر روی کار تسلط پیدا کردید، از این کار لذت خواهید برد و جلوه آن در عکس هایتان مشخص خواهد بود. عکس هایی ثبت خواهید کرد که هزاران سخن زیبا در آنها نهفته است.
وجود کچ لایت ها در عکاسی پرتره تاثیر گذار الزامی است. بدون کچ لایت، عکس شما کسل کننده و خالی خواهد بود و نور و زندگی در چشمان سوژه وجود نخواهد داشت. ممکن است افراد عادی متوجه آن نشوند، اما همکاران عکاستان قطعا متوجه خواهند بود! و به طور کلی احساس عکس هایتان متفاوت خواهد شد؛ انگار که چیزی از قلم افتاده است.